Ik zal regelmatig een stukje schrijven op deze pagina. Dat is soms een astrologisch stukje, maar lang niet altijd. Als coach, maar ook gewoon in het dagelijks leven word ik regelmatig geraakt door een verhaal van iemand of door een gebeurtenis.
Een tijdje terug zag ik twee plaatjes, een olifant die met één poot vast zat aan een klein paaltje en een filmpje waarin een mier keurig in de getekende cirkel op het papier bleef. Misschien was het wel trucage, maar het gaat om het beeld. De olifant blijft vast zitten aan het touw, terwijl hij met één ruk los is en de mier gaat niet over de denkbeeldige grens heen.
In gesprekken hoor ik vaak dat mensen vast zitten. Maar hoe ‘vast’ zitten we echt? Ik doe niets af aan moeilijke situaties of verplichtingen waar iedereen mee te maken heeft. Vast zitten geeft aan dat een deel van jou het eigenlijk graag anders wil. Twee weken geleden had ik een heel inspirerend gesprek met iemand die in een rolstoel zit en in zijn eentje de hele wereld rondreisde. Ik heb daar grote bewondering voor. Ik doe dat niet en ik zit niet eens in een rolstoel. Maar ik heb niet het idee dat ik op dat vlak vast zit, omdat dit iets is dat niet bij mij hoort. Ik reis graag samen en ben absoluut niet avontuurlijk ingesteld.
Verplichtingen en zorg voor iemand kunnen zwaar drukken. Ik ben ervan overtuigd dat het echt niet de bedoeling is om alles uit je handen te laten vallen, alleen voor jezelf te kiezen en iedereen aan zijn lot over te laten. Dat voelt misschien heel even vrij, tot het schuldgevoel om de hoek komt kijken. En hoe vrij ben je dan nog?
Mijn eigen ervaring heeft me geleerd dat je je, ondanks moeilijkheden en verplichtingen, heel vrij kunt voelen door kleine genietmomentjes voor jezelf in te bouwen. Dat is voor iedereen iets anders. Maar hoe druk we ook zijn, we hebben allemaal wel een half uurtje per dag over, zeker als we dit bewust willen. Gebruik dit soort momenten wel écht voor jezelf en geniet hier intens van. Het laadt je weer op en je kunt er weer tegen. En als dat half uurtje ook niet lukt? Kijk dan of je een beetje kunt schuiven met tijden. Dat je niet verplicht zo laat ergens moet verschijnen, maar dat je zegt ‘Ik ben er ergens tussen 2 en 4.’ Bij een strak schema geeft dat ook al een gevoel van vrijheid. En geniet tussen de bezigheden van kleine dingen tussendoor. Van een mooi lied op de radio, van de zon als je buiten bent. Echt, zulke kleine dingen kunnen al zo’n verschil maken.
Zweverig? Zeker niet! Als echte Steenbok is zweverigheid mij totaal vreemd. Maar voor mij is het een manier van leven geworden.
Kijk eens naar je eigen leven. Hoe is het voor jou? Sta er even bij stil.
En als je dingen anders wilt, kijk dan of je kunt schuiven. Soms helpt praten met iemand anders ook, omdat wij zo in een patroon kunnen zitten dat we geen andere mogelijkheden meer zien.
Lieve groet, Nette