Decembermaand

Voor mij persoonlijk is de decembermaand de maand die qua beleving al zo`n beetje in oktober begint. In het tuincentrum bij ons in de buurt wordt de kerstafdeling langzaam aan opgebouwd en worden de herfstartikelen vervangen door kerstballen en sfeervolle andere mooie artikelen. Terwijl ik om mij heen hoor: “Het wordt steeds gekker hoe vroeg ze al beginnen met de pepernoten en de kerstballen, hoe meer ik al aan het genieten ben :-).

In het tuincentrum hebben we een gezellig kerstcafé en daar ben ik regelmatig te vinden samen met mijn dochter om tussen het royaal opgezette kerstdorp, de lichtjes en andere versieringen een lekkere kop thee of koffie te drinken en alvast de kerstsfeer op te snuiven. Het ligt op de route van school naar huis, dus wanneer ik haar ophaal is de keuze na een werkzame dag snel gemaakt.

Naarmate de decembermaand dichterbij komt wordt het er steeds drukker. De komende weken worden er dan ook bussen vol mensen naar toe gebracht vanuit verzorgingshuizen en andere instellingen om te genieten van al het moois en om er gezellig een kop koffie te drinken met een traktatie.

Ik doe zelf vrijwilligerswerk en weet dat deze uitjes enorm gewaardeerd worden. Mede door mijn vrijwilligerswerk weet ik ook dat er zoveel verdriet en eenzaamheid is, juist in deze maand.
Verdriet wat je niet zomaar even weg kan nemen en in de eenzaamheid zijn mensen niet altijd te bereiken.

Ik heb mezelf ook wel eens eenzaam gevoeld met kerst. Misschien niet iets wat je bij mij verwacht, maar er zijn jaren voorbij gegaan dat ik alleen aan mijn  kipcocktail zat en mijn dierbaren er niet waren. Deels had dat met mijn eigen keuze te maken, maar voor een deel ook met de keuze van anderen. Ik vond het super hypocriet om eerste kerstdag allemaal bij elkaar te komen terwijl de rest van het jaar je nimmer iemand zag. Ik heb er wel iets van geleerd. Er wordt zoveel opgezet bij die twee dagen waarin het allemaal moet gebeuren, lief zijn voor elkaar, vrede op aarde en een buik volgegeten met van alles wat je anders ook niet eet. Het MOET gebeuren in die twee dagen.

In de tijd dat ik eerste kerstdag alleen was heb ik ondanks het gevoel van eenzaamheid en alleen zijn, mij ook heerlijk rustig gevoeld. Ik hoefde niet te rennen en te vliegen en zat op de bank voor de zoveelste keer de Christmas Carol met de Muppets te bekijken en galmde alle liedjes mee. Weg van alle kerstdrukte in mijn eigen coconnetje. Dat dit niet representatief is voor de intense eenzaamheid die bij veel mensen doorgaans aanwezig is en met de kerstdagen extra wordt gevoeld realiseer ik mij maar al te goed.

Het heeft mij iig wel doen beseffen dat ook nu het weer om balans gaat. Ik geniet met volle teugen van de sfeer, de tradities, maar laat mij niet gek maken. Ik verbind mij niet anders dan anders met mijn dierbaren en houd niet meer of minder van ze. Ik doe mij niet te buiten aan eten en drinken, maar verbind mij. Het liefste had ik aan mijn tafel alle eenzame mensen om ze te verwennen en te vermaken, maar weet dat je ook in een grote groep mensen je nog eenzaam kan voelen wanneer je een dierbare mist. Al schrijvende realiseer ik mij dat mijn verhaal over de decembermaand alle kanten opgelezen kan worden en ik het antwoord ook niet heb op eenzaamheid. Ik wens toch iedereen een warme, liefdevolle decembermaand toe en zal ook nu in verbinding heel veel liefde en kracht sturen aan een ieder die het nodig heeft. In liefde gedeeld.

José